"Ο Γιώργος Κολόζης πήγε για πρώτη φορά στη Δονούσα όταν ήταν 20 χρονών, στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Η Δονούσα δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα τότε και η λέξη τουρίστας ήταν σχεδόν άγνωστη στους κατοίκους του νησιού. Έμεινε σε μια σκηνή στην παραλία του Κέδρου και για τις πρώτες μέρες τον θεωρούσαν κατάσκοπο, αλλά δεν του πήρε πολύ καιρό να συνδεθεί με τους φιλόξενους ανθρώπους και να αποκτήσει το όνομα «Ο Γιώργος του Κέδρου». Πήγαινε στη Δονούσα κάθε χρόνο, κινηματογραφώντας και φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους και το τοπίο με μηχανές super 8mm και 16mm, μέχρι και πριν τη δεκαετία του ‘80. Όταν επέστρεψε στα τέλη του ‘90 για μια νέα κινηματογράφηση διαπίστωσε ότι πολλά είχαν αλλάξει και τότε αποφάσισε ότι όλο αυτό το υλικό έπρεπε να γίνει ένα ολοκληρωμένο ντοκιμαντέρ.
Το 2007 ξεκίνησαν μαζί, ο Γιώργος και ο Γιάννης Κολόζης, ο γιος του, γι’αυτό που πιστεύανε ότι θα είναι το τελικό γύρισμα του ντοκιμαντέρ, προσπαθώντας να βρούν τους ίδιους ανθρώπους από το ‘70, να ανασύρουν τις παλιές αναμνήσεις αλλά να κάνουν και καινούργιες. Αναμιγνύοντας διαφορετικά format φιλμ (8mm, super 8mm, 16mm) με ψηφιακά (DV, DVCPRO, HDV, DSLR, 4K) κινηματογραφώντας κάθε εποχή του χρόνου και ενίοτε εξισώνοντας την εικόνα του παρελθόντος με αυτήν του παρόντος, χρησιμοποιώντας και σήμερα φιλμ super 8mm και 16mm, προσπαθούν να συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν δημιουργώντας μια ιστορία στην οποία η γραμμικότητα δεν θα έχει να κάνει με τον χρόνο, αλλά με το συναίσθημα.
Καθώς ο Γιώργος Κολόζης από το 2009 δεν είναι πια μαζί μας, τη συνέχεια του ντοκιμαντέρ ανέλαβε πια ο Γιάννης Κολόζης, πηγαίνοντας ξανά στη Δονούσα τον Απρίλη του 2010, με μια σκηνή στην παραλία του Κέδρου προσπαθώντας να ζήσει την εμπειρία του πατέρα του από τη δεκαετία του ‘70 και επιστρέφοντας στο νησί όσες περισσότερες φορές μπορούσε μέχρι σήμερα. Όλο αυτό το υλικό είναι «Ο Γιώργος του Κέδρου», ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά την έννοια της μνήμης."
Δεν ξέρω αν η γνωριμία μου με τον Γιάννη Κολόζη και η εκτίμηση που τρέφω για τη δουλειά του, ήταν το καθοριστικό στοιχείο που επηρέασε τη κρίση μου σχετικά με την ιστορία του ντοκιμαντέρ «Ο Γιώργος του Κέδρου», ή το συγκινητικά ανθρώπινο στόρι που ξετυλίγει και καταγράφει τρόπο ζωής, δουλειάς, μνήμες και γεγονότα 45 χρόνων, από δυο διαφορετικούς ανθρώπους που όμως είναι τόσο ίδιοι, όσο ένας πατέρας με τον γιο του!
Μια προσέγγιση του χρόνου και της μνήμης με εικόνες και γεγονότα που θα προκαλούσε το ενδιαφέρον κάθε ντοκιμαντερίστα έχει την τύχη να διαχειριστεί ο Γιάννης, σε συνέχεια της εξαιρετικής πρώτης προσπάθειας του με το «Un Condor».
Οι ιδιαιτερότητες όμως, του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ το κάνουν ιδιαιτέρως προσωπικό, έτσι όλα τα έξοδα αλλά και οι ρόλοι του συνεργείου μέχρι τώρα έχουν καλυφθεί από τον Γιώργο Κολόζη (1970 - 2007) και τον Γιάννη Κολόζη (2007 - 2018), με κάποια βοήθεια από καλούς φίλους. Τα γυρίσματα έχουν σχεδόν τελειώσει καθώς εκκρεμεί μόνο ένα, το καλοκαίρι του 2018. Το μοντάζ είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσει προς το τέλος της καμπάνιας οικονομικής ενίσχυσης με τελικό στόχο το ντοκιμαντέρ να είναι έτοιμο στο τέλος του χρόνου. Αυτός ο τρόπος παραγωγής και χρηματοδότησης είναι επίσης προσωπική στάση και πρόταση για το πώς μπορούν να γίνονται ταινίες στις μέρες μας. Το προηγούμενό ντοκιμαντέρ του Γιάννη Κολόζη «Un Condor» είναι ένα αντίστοιχο παράδειγμα.
Στηρίξτε το πρότζεκτ στα,
- Η σελίδα της καμπάνιας στο Indiegogo:
- Η σελίδα του ντοκιμαντέρ στο facebook: