Με την προβολή ενός βίντεο για την ζωή και το έργο του Νοτιοαφρικανού καλλιτέχνη Ουίλιαμ Κέντριτζ, ξεκίνησε η συνάντηση των μελών της photopia στο ΕΙΕ. Η επιλογή ήταν του σημερινού καλεσμένου της ομάδας χαράκτη Μίλτου Παντελιά, ο οποίος και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους θαυμάζει τον παραπάνω καλλιτέχνη.
Παρακάτω παραθέτω κείμενο και φωτογραφία που συνέλεξα από το διαδίκτυο από το εμβληματικό έργο του Ουίλιαμ Κέντριτζ, στον ποταμό Τίβερη της Ρώμης.
"Το καλοκαίρι του 2016, ο Ουίλιαμ Κέντριτζ αποκάλυψε το έργο του μήκους 550 μέτρων, κατά μήκος του αναχώματος του ποταμού Τίβερη της Ρώμης. Το έργο σχεδιάστηκε για πρώτη φορά πριν από 14 χρόνια και χρηματοδοτήθηκε από το Tevereterno, έναν οργανισμό που εργάζεται για την αναζωογόνηση των όχθεων του ποταμού της Ρώμης. Το έργο του Κέντριτζ διαμορφώθηκε από τη βιολογική πατίνα, του ρύπους, επάνω στα αναχώματα του ποταμού, με την τεχνική που είναι γνωστή ως «αντίστροφο γκράφιτι» με μεγάλα στένσιλ, μέσα στα οποία το σχήμα θα καθαριστεί από τη βρωμιά και τη ρύπανση. Καθώς η πέτρα των αναχωμάτων θα συνεχίσει να ρυπαίνεται τα επόμενα χρόνια, κάποια στιγμή το έργο θα γίνει πιο αχνό μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς.
Περισσότερες από ενενήντα μορφές, ύψους μέχρι και 10 μέτρων, αντιπροσωπεύουν τις μεγαλύτερες νίκες και ήττες της Ρώμης από τη μυθολογική εποχή μέχρι το παρόν, σχηματίζοντας μια περιπετειώδη πομπή στην Piazza Tevere, μεταξύ Ponte Sisto και Ponte Mazzini. Η ιστορία της Ρώμης ήταν για τον Κέντριτζ ο ιδανικός καμβάς για να αγγίξει μέσα από τα θραύσματα της ιστορίας, τα ζητήματα που τον απασχολούν και σχετίζονται με την καταπίεση και την απελευθέρωση της ανθρώπινης φύσης. Ο Κέντριτζ έκανε τα σχέδια και τις μακέτες από κάρβουνο, οι οποίες εκτέθηκαν στο ιταλικό περίπτερο στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2015. Σκηνές πολέμου, η αλαζονεία της αυτοκρατορίας, νίκες, ήττες, καταστροφές και οι μυθικές προσωπικότητες της αιώνιας πόλης παρελαύνουν με μοναδική ζωντάνια, σε ένα έργο τέχνης που προκύπτει από τους ρύπους και τη φθορά της πόλης στην οποία φιλοξενείται."
 |
| Ο Μίλτος Παντελιάς και η Ειρήνη Γκόνου, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (27/10/18) . |
Ο Μίλτος Παντελιάς στη συνέχεια έκανε αναφορά στη δική του καλλιτεχνική πορεία και το έργο του ενώ απάντησε σε ερωτήσεις που του τέθηκαν.
Πρώτος του δάσκαλος υπήρξε ο θείος του, χαράκτης Φ. Μαστιχιάδης. Στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux-Arts (1974-1978) στο Παρίσι, με δάσκαλους τους L Coutaud, J. Lagrange και G. Dayez. Ασχολείται τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική, και ιδιαίτερα με το σχέδιο. Το έργο του είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη παρουσία τη μορφή της γυναίκας. Κύριο χαρακτηριστικό τού εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Στην πιο πρόσφατη δημιουργία του, μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις (όπως διακοπή της συνέχειας της σχεδιαστικής επιφάνειας με το σκίσιμο του χαρτιού ή διάσπαση μιας σύνδεσης σε επιμέρους ενότητες που αυτονομούνται σαν ξεχωριστοί πίνακες μέσα στον ίδιο πίνακα χωρίς να χάνουν την ενότητα τους, ή ανορθόδοξη δόμηση διαφορετικών συνδέσεων), δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έτσι, καταστρέφεται η εικόνα τού κλασικά «ωραίου», και δημιουργείται μια νέα αισθητική πρόταση με τη σύζευξη του παλιού και του νέου.
