 |
| Empty Frame |
 |
| Μητέρα Φάλαινα Τυφλή |
Πήγαμε στον Σταυρό του Νότου, με μεγάλο ενδιαφέρον να ακούσουμε δυο μουσικά συγκροτήματα με "εκλεκτικές συγγένειες, κοινές αναφορές και αντίστοιχες επιρροές", όπως διαβάσαμε στο σχετικό σημείωμα. Έχοντας μια πολύ καλή γνώση για το ένα από αυτά τους Empty Frame, και σχεδόν καθόλου για την Μητέρα Φάλαινα Τυφλή παρα μόνο, μια ημέρα πριν που τους αναζήτησα και άκουσα πέντε -έξι τραγούδια τους στο youtube.
Θα έλεγα ότι το μόνο ακριβές στοιχείο αυτού του σημειώματος είναι ότι οι μεν τραγουδούν στην αγγλική και οι δε στην ημεδαπή! Εγώ προσωπικά δεν βρήκα κανένα άλλο κοινό στοιχείο μεταξύ τους, ενώ η εναλλαγή των γκρουπ πάνω στη σκηνή από τους Empty Frame στη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, μας "ξενέρωσε" τελείως. Αυτό γιατί ακούσαμε και είδαμε δυο διαφορετικά πράγματα, που θες δεν θες συγκρίνεις αυθόρμητα, και βγάζεις κάποια συμπεράσματα. Φυσικά δεν θέλω να το παίξω σε καμιά περίπτωση "ειδικός" η μουσικοκριτικός, την υποκειμενική προσωπική μου άποψη εκφράζω και τα συναισθήματα που ένιωσα μέσα από τις δυο παρουσιάσεις.
Θα έλεγα ότι το μόνο ακριβές στοιχείο αυτού του σημειώματος είναι ότι οι μεν τραγουδούν στην αγγλική και οι δε στην ημεδαπή! Εγώ προσωπικά δεν βρήκα κανένα άλλο κοινό στοιχείο μεταξύ τους, ενώ η εναλλαγή των γκρουπ πάνω στη σκηνή από τους Empty Frame στη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, μας "ξενέρωσε" τελείως. Αυτό γιατί ακούσαμε και είδαμε δυο διαφορετικά πράγματα, που θες δεν θες συγκρίνεις αυθόρμητα, και βγάζεις κάποια συμπεράσματα. Φυσικά δεν θέλω να το παίξω σε καμιά περίπτωση "ειδικός" η μουσικοκριτικός, την υποκειμενική προσωπική μου άποψη εκφράζω και τα συναισθήματα που ένιωσα μέσα από τις δυο παρουσιάσεις.
Για τους Empty Frame έχω γράψει αρκετά, το σημείο που θέλω να τονίσω ιδιαίτερα γι΄αυτούς είναι ότι στην όλη τους παρουσία στη μουσική σκηνή, ξέρουν να ισορροπούν και να ανανεώνονται ανάμεσα στην μελωδία και τον λυρισμό, στο πάντρεμα των ακουστικών ερεθισμάτων τους με την συλλογική συνθετική τους δυνατότητα. Άνοιξαν πρώτοι το πρόγραμμα "μπαίνοντας" πολύ δυνατά, με κέφι και τζαζ διάθεση που την μετέδωσαν και σε εμάς. Τα 12 περίπου κομμάτια που έπαιξαν μας φάνηκαν πολύ λίγα.
Για τη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή δεν μπορώ να το πω αυτό. Ένα δεκαμελές γκρουπ, στο οποίο διέκρινα μια υπερβολή στο πλήθος των οργάνων χωρίς να προσθέτουν κάτι το ιδιαίτερο, μια ασάφεια στο μουσικό τους αποτέλεσμα ενώ ο POP στίχος τους πέρα από κάποιες εξαιρέσεις (Δακρυβόμβα) είναι αδιάφορος. Δηλαδή σαφώς ένα σχήμα μπερδεμένο που πιστεύω δεν έχει καταλήξει στη μορφή και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. Στο άκουσμα από το youtube σαφώς ο ήχος τους ήταν πολύ καλύτερος, και πιο ξεκάθαρος ο ρόλος κάθε οργάνου.
Για τη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή δεν μπορώ να το πω αυτό. Ένα δεκαμελές γκρουπ, στο οποίο διέκρινα μια υπερβολή στο πλήθος των οργάνων χωρίς να προσθέτουν κάτι το ιδιαίτερο, μια ασάφεια στο μουσικό τους αποτέλεσμα ενώ ο POP στίχος τους πέρα από κάποιες εξαιρέσεις (Δακρυβόμβα) είναι αδιάφορος. Δηλαδή σαφώς ένα σχήμα μπερδεμένο που πιστεύω δεν έχει καταλήξει στη μορφή και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. Στο άκουσμα από το youtube σαφώς ο ήχος τους ήταν πολύ καλύτερος, και πιο ξεκάθαρος ο ρόλος κάθε οργάνου.